PL140799B1

OPIS PATENTOWY
POLSKA
RZECZPOSPOLITA
LUDOWA
Ma
Patent dodatkowy
do patentu nr
140 799
Int. Cl.4 F16B 7/04
E04G 17/06
F16H 25/08
wirt
Zgłoszono:
84 06 13
(P. 248222)
*m*
Pierwszeństwo
URZĄD
PATENTOWY
PRL
Zgłoszenie ogłoszono:
84 12 03
Opis patentowy opublikowano: 1987 11 30
Twórcywynalazku: Bernard Jamrozy, Joachim Masarczyk, Stanisław Dyduch,
Stanisław Kuza
Uprawniony z patentu: Spółdzielnia Pracy
Usług Inwestycyjno-Projektowych „Inproserwis",
Mysłowice (Polska)
Łącznik klamrowy elementów konstrukcji
Przedmiotem wynalazku jest łącznik klamrowy elementów konstrukcji, zwłaszcza elementów
deskowania budowlanego przeznaczonego do wykonywania monolitycznych ścian betonowych
budowli. Deskowanie stalowe przeznaczone do wykonywania betonowych ścian monolitycznych
składa się z elementów płytowych połączonych ze sobą w całość za pomocą znanego, np. z
polskiego opisu patentowego nr 122492, łącznika klamrowego. Znany łącznik klamrowy ma
postać ceownika, którego ramiona mają zbieżne ku sobie wewnętrzne powierzchnie robocze, w
których znajdują się współosiowo względem siebie usytuowane przelotowe otwory, w których
osadzony jest sworzeń mocujący zaopatrzony w stożkowo ukształtowaną końcówkę. Znany
łącznik klamrowy ma tę niedogodność , że może być wykorzystany do łączenia elementów
deskowania charakteryzujących się jedynie stałą odległością pomiędzy kołnierzami mocującymi,
gdyż ma niezmienną długość roboczą.
W przypadku, gdy odległość pomiędzy wspomnianymi kołnierzami jest mniejsza, np. na
skutek niedokładności we wzajemnym rozmieszczeniu elementów, wynikających z roboczych
odkształceń plastycznych tych kołnierzy, konieczne jest instalowanie specjalnych podkładek kom¬
pensacyjnych w celu wyeliminowania luzów wewnętrznych bardzo ujemnie wpływających na
sztywność połączeń pomiędzy elementami deskowania budowlanego. Natomiast gdy odległość ta
jest większa od stałej długości roboczej łącznika — wykonanie połączenia elementów deskowania
jest niemożliwe.
Celem wynalazku jest wyeliminowanie tych niedogodności, a zagadnieniem technicznym
wymagającym rozwiązaniajest zmodyfikowanie konstrukcji znanego łącznika klamrowego, umoż¬
liwiające uzyskiwanie zmiennej jego długości roboczej.
Zgodnie z wynalazkiem, zagadnienie to zostało rozwiązane dzięki temu, że łącznik klamrowy
składa się z części zaciskowej i części nastawnej oraz wyposażony jest w znany w istocie mechanizm
do zamiany ruchu prostoliniowego na ruch obrotowy zawierający nieobrotową tuleję, w której
osadzony jest obrotowo trzpień zaopatrzony w śrubowo ukształtowany rowek współpracujący z
bolcem osadzonym w tulei, przy czym zaciskowa część jest sztywno połączona z nieobrotową
tuleją, a nastawna część jest obrotowo połączona z trzpieniem oraz rozłącznie z blokadą stykającą
się czołowo ze wspomnianym trzpieniem mechanizmu.
140 799
2
Tak rozwiązane zagadnienie techniczne sprawia, że łącznik klamrowy według wynalazku
umożliwia całkowite osiągnięcie zamierzonego celu technicznego. Dzięki temu, że łącznik składa
się z dwóch niezależnych od siebie części skojarzonych ze znanym mechanizmem do zmiany ruchu
prostoliniowego na ruch obrotowy, stało się możliwe nastawianie w szerokim zakresie długości
roboczych pomiędzy tymi częściami odpowiednio do odległości pomiędzy kołnierzami mocują¬
cymi łączonych ze sobą elementów konstrukcji, zwłaszcza elementów deskowania budowlanego.
Pozwala to na wykorzystanie łącznika do wykonywania połączenia pomiędzy elementami o
różnych odległościach pomiędzy kołnierzami, co umożliwia zmontowanie deskowania z elemen¬
tów niejednorodnych wymiarowo. Dzięki temu, że części łącznika są względem siebie ruchome
obrotowo, możliwe stało się łatwe oraz z małą siłą nasadzanie ich ruchem obrotowym na kołnierze
łączonych ze sobą elementów deskowania, w przeciwieństwie do stanu dotychczasowego charakte¬
ryzującego się tym, że wspomniane nasadzanie odbywało się suwliwie pod działaniem znacznej
siły — miało to również wpływ ujemny na dokładność współosiowego usytuowania przelotowych
otworów, co utrudniało umieszczenie w nich sworzni mocujących.
Przedmiot wynalazku uwidoczniony jest w przykładzie wykonania na rysunku, na którym
fig. 1 przedstawia łącznik klamrowy elementów konstrukcji w widoku z boku, a fig. 2 —ten sam
łącznik we wzdłużnym przekroju zaznaczonym linią łamaną A-A na fig. 1.
Jak pokazano na rysunku, łącznik klamrowy składa się z zaciskowej części 1 i nastawnej części
2, połączonych ze sobą za pomocą znanego mechanizmu do zamiany ruchu prostoliniowego na
ruch obrotowy, wyposażony w trzpień 3 osadzony obrotowo w nieobrotowej tulei 4 mechanizmu.
Trzpień 3 na swej pobocznicy ma śrubowo ukształtowany rowek 5, z którym współpracuje bolec 6
osadzony promieniowo w tulei 4 mechanizmu. Zaciskowa część 1 połączona jest sztywno z tuleją 4,
za pomocą spawów, a nastawna część 2 łącznika połączona jest obrotowo z trzpieniem 3 oraz
połączona jest rozłącznie z blokadą 7 stykającą się czołowo z trzpieniem 3 wspomnianego
mechanizmu.
Każda z części 1, 2 łącznika ma znane, wewnętrznie usytuowane zbieżne ku sobie robocze
powierzchnie P, w których znajdują się przelotowe otwory 8, w których osadzone są mocujące
sworznie 9 mające stożkowo ukształtowane końcówki. W przypadku, gdy nastawna robocza
długość łącznika jest stosunkowo mała korzystnym jest, aby łącznik zawierał długie mocujące
sworznie 10, zaznaczone liniami przerywanymi na fig. 2 rysunku.
Łącznik klamrowy przedstawiony w przykładzie wykonania działa następująco. Obracając
trzpieniem 3, przy odłączonej blokadzie 7, części 1, 2 oddalają się od siebie na odległość istniejącą
pomiędzy skrajnymi kołnierzami 11 łączonych ze sobą elementów 12,13 tworzących deskowania
14. Następnie łączy się nastawną część 2 łącznika z trzpieniem 3, za pomocą blokady 7, która
uniemożliwia osiową zmianę położenia trzpienia 3, a tym samym czasowo uniemożliwia zmianę
nastawionej długości roboczej pomiędzy częściami 1, 2 łącznika. Nastawną część 2 ruchem
posuwisto-obrotowym nasadza się na kołnierz 11 elementu 12 i w otworach 15 umieszcza się
sworznie 9 lub sworznie 10, po czym w ten sam sposób nasadza się zaciskową część 1 na kołnierze 11
elementu 13 i w otworach 8 umieszcza się sworznie 9 lub sworznie 10. Ewentualne niedokładności w
nastawieniu długości roboczej łącznika zostają skompensowane dzięki zbieżności roboczych
powierzchni P części 1, 2, przy czym powierzchnie te umożliwiają również powstanie siły ściągają¬
cej, mocującej kołnierze 11 łączonych ze sobą elementów 12, 13, budowlanego deskowania 14.
Zastrzeżenia
patentowe
1. Łącznik klamrowy elementów konstrukcji, zwłaszcza elementów deskowania budowla¬
nego przeznaczonego do wykonywania monolitycznych ścian betonowych, mający zbieżne ku
sobie wewnętrzne powierzchnie robocze, w których znajdują się przelotowe otwory zawierające
sworznie mocujące, wyposażony w nieobrotową tuleję, w której osadzony jest obrotowo trzpień
zaopatrzony w śrubowo ukształtowany rowek współpracujący z bolcem osadzonym w tulei,
znamienny tym, że ma zaciskową część (1) i nastawną część (2), przy czym zaciskowa część (1)
połączona jest sztywno z nieobrotową tuleją (4), a nastawna część (2) połączona jest obrotowo z
trzpieniem (3).
2. Łącznik według zastrz. 1, znamienny tym, że nastawna część (2)jest rozłącznie połączona z
blokadą (7) stykającą się czołowo z trzpieniem (3).
140799
RgJL
A-A
4
6
3
5