PL170787B1

RZECZPOSPOLITA
POLSKA
)OPIS PATENTOWY (19)PL
2
(1
(21) N um er zgłoszenia
303924
(11) 170787
(13)B1
(22) Data zgłoszenia:25.11.1992
(8 6) D ata i num er zgłoszenia m iędzynarodow ego:
25.11.1992, PCT/SE92/00807
U rząd Patentow y
R zeczypospolitej Polskiej
5( 1) IntCl6
C07C 323/59
(87) D ata i num er publikacji zgłoszenia
m iędzynarodow ego
10.06.1993, W093/11104,
PCT Gazette nr 14/93
Sposób wytwarzania soli organicznej i N.N’-diacetylocystyny
(73)
(30)
Uprawniony z patentu:
Aktiebolaget Astra, Södertälje, SE
Pierwszeństwo:
29.11.1991,SE,9103572-5
(72)
(43)
Carl-Magnus Andersson, Lund, SE
Hakan Bergstrand, Bjarred, SE
Edib Jakupovic, Nykvarn, SE
Bo-Goran Josefsson, Lund, SE
Magnus Lindvall, Lund, SE
Bengt Sarnstrand, Bjarred, SE
Eric Teneberg, Sódertalje, SE
Zgłoszenie ogłoszono:
05.09.1994 BUP 18/94
(45)
Twórcy wynalazku:
O udzieleniu patentu ogłoszono:
31.01.1997 WUP 01/97
(74)
Pełnomocnik:
Ostrowska Elżbieta, PHZ POLSERVICE
Sposób wytwarzania soli organicznej i N ,N ’-diacetylocystyny w postaci pojedynczych izom erów D -, L- i m ezo, jak również w postaci racemicznej o ogólnym wzorze la
lub 1 b
1a
PL 170787
B1
wzór
wzór 1b
w którym R i R
oznaczają kation zasady organicznej lizyny, etylenodiaminy,
N ,N ’-dibenzyloetylenodiam iny, adamantanyloaminy, N -benzylo-2-fenyloetyloam iny lub
piperazyny, znam ienny tym, że D iN A c poddaje się działaniu zasady organicznej lub soli
zawierającej te kationy zasady organicznej, przy czym reagenty są rozpuszczone lub
zdyspergowane w rozpuszczalniku lub m ieszaninie rozpuszczalników i następnie otrzymaną sól izoluje się, ewentualnie w postaci uwodnionej lub solw atow anej.
Sposób wytwarzania soli organicznej i N ,N ’-diacetylocystyny
Zastrzeżenie
patentowe
Sposób wytwarzania soli organicznej i N ,N ’-diacetylocystyny w postaci pojedynczych
izom erów D -, L- i m ezo, jak również w postaci racemicznej o ogólnym wzorze 1a lub 1 b
wzór 1a
w zór
1b
w którym R+ i R2+ oznaczają kation zasady organicznej lizyny, etylenodiam iny, N ,N ’dibenzyloetylenodiam iny, adamantanyloaminy, N -benzylo-2-fenyloetyloam iny lub piperazyny,
znamienny tym , że D iN A c poddaje się działaniu zasady organicznej lub soli zawierającej te
kationy zasady organicznej, przy czym reagenty są rozpuszczone lub zdyspergowane w rozpuszczalniku lub m ieszaninie rozpuszczalników i następnie otrzymaną sól izoluje się, ewentualnie w postaci uwodnionej lub solwatowanej.
*
*
*
Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania soli organicznych N ,N ’-diacetylocystyny, określanych poniżej jako DiN A C , posiadających czynność immunomodulującą. W ynalazek
dotyczy w szczególn ości sposobu otrzym ywania krystalicznych, niehigroskopijnych i trwałych
chem icznie soli zawierających nietoksyczne kationy organiczne, użytecznych w leczeniu chorób
związanych z defektem układu im m unologicznego.
N -acetylo-L -cy Steina jest dobrze znanym zw iązkiem , stosowanym rutynowo jako środek
leczniczy przeciw ko stanom przewlekłej niedrożności układu oddechow ego i przeciwko przewlekłem u zapaleniu oskrzeli. Chociaż pierw szy patent zgłoszono w 1964 (GB 954268), m echanizm działania związku nie został ustalony. Ostatnio odkryto, że odpowiadający disiarczek
N -acetylo-L -cysteiny, to jest L-D iN ac, działa jako silny immunomodulator (szw edzkie zgłoszenie patentowe Nr SE 9002067-8), wykazując czynność porównywalną ze w spółczesnym i
imm unostymulantami, takimi jak sól sodow a ditiokarbaminianu dietylu lub 2 ,2 ’-ditiobisetanol.
Sposob y otrzym yw ania D iN A c opisano w kilku opisach patentow ych (patenty U SA
nr 48 277 0 1 6 , 4 7 2 4 239 i 4 708 96 5 , patent europejski nr 3 0 0 1 0 0 i patent niem ieck i
nr 2 326 4 4 4 ). D iN A c jest jednakże b ezp ostaciow y i higroskopijny, dlatego jest trudny do
w y izolow an ia i przetw orzenia na preparaty farm aceutyczne, i jest zw yk le podaw any tylko
w postaci roztw orów w odnych. W ięk szość soli D iN A c z kationam i nieorganicznym i lub
organicznym i posiada te sam e niekorzystne w ła ściw o ści fizyczn e, co w olny dikw as. W
170 787
3
literaturze ukazały się przykłady soli innych am inokwasów zawierających siarkę (patent Stanów
Zjednoczonych Ameryki nr 3 647 834, patent JP nr 56155298 i patent FR nr 8106592).
N ieoczekiw anie stwierdzono, ze kilka soli D iN A c z zasadami organicznym i charakteryzui
jk e r sy i ęs
t k a o l r i z c y z s nt n oy śm c
pi ,o c ł ąo c zu e mn i eo mr z n l ii e w h ii g a r o i s z k oo lp ai j c n jo ę ś c i i
przetworzenie tych soli na preparaty farmaceutyczne mające formę stalą i pozw ala na podawanie
ich przez inhalację w form ie stałej lub w postaci innych preparatów suchych, jeśli byłoby to
pożądane klinicznie.
Sposób wytwarzania soli zasady organicznej i N ,N ’-diacetylocystyny w postaci pojedynczych izom erów D -, L- i m ezo, jak również w postaci racemicznej o ogólnym w zorze 1a lub 1b
wzór 1a
lub
wzór 1b
w których R+ i R2+ oznaczają odpowiednio m ono- lub diprotonowaną aminę organiczną,
wybraną z kationu lizyniow ego, etylenodiam oniow ego, N ,N ’-dibenzyloetylenodiam oniow ego,
N -benzylo-2-fenyloelyloam oniow ego, piperazyniowego i 1-adamantanyloam oniowego, polega
według wynalazku na tym, że D iN A c poddaje się działaniu zasady organicznej lub soli zaw ierającej te kationy zasady organicznej, przy czym reagenty są rozpuszczone lub zdyspergowano
w rozpuszczalniku lub m ieszaninie rozpuszczalników i następnie otrzymana sól izoluje się,
ewentualnie w postaci uwodnionej lub solwatowanej.
Kation lizyniow y m oże, być w postaci D - lub L. Najbardziej korzystna jest postać L.
Sposobem w edług wynalazku wytwarza się sole uw odnione i solw atow ane, na przykład
solwatowane niższym i alkanolami, w postaci pojedynczych izom erów, to jest w postaci D -, Li m ezo, jak również w postaci racemicznej. Najbardziej korzystne są postacie L tych soli.
W praktycznym wykonaniu wynalazku D iN A c m iesza się z wyżej zdefiniow aną zasadą
organiczną, przy czym każdy z reagentów jest rozpuszczony lub zdyspergowany w rozpuszczalniku lub w m ieszaninie rozpuszczalników. M ogą być stosowane rozpuszczalniki takie jak woda,
alkohole, glikole, ketony, amidy, sulfotlenki lub inne rozpuszczalniki polarne lub m ieszaniny
rozpuszczalników. Sól wytrąca się bezpośrednio z m ieszaniny reakcyjnej albo otrzym ywana jest
przez dodanie mniej polarnego rozpuszczalnika, albo przez odparowanie lub liofilizację. Reakcję
prowadzi się w podw yższonych temperaturach lub w temperaturze pokojow ej, zależnie od
rozpuszczalności w środowisku reakcji.
Stwierdzono, że now e sole spełniają wym agania łatw ości krystalizacji, niehigroskopijności i trwałości chem icznej przy utrzymaniu czynności immunomodulującej D iN A c i są w
związku z tym użyteczne do leczenia chorób, w których m oże być podejrzewany brak reaktywności układu im m unologicznego lub nieprawidłowa odporność im m unologiczna lub nieskuteczna obrona gospodarcza. D o takich chorób należą chroniczne zapalenie oskrzeli, dla którego
opisano uprzednio, że szybkość zaostrzania m oże być zm niejszona za pom ocą m odyfikatorów
4
170 787
odpow iedzi im m unologicznej, takich jak Biostim (Radermecker, M .et al., Int. J. Immunopharmac. 10. 913-917, 1988; Scheffer, J. et al., Arzneim. Forsch/Drug Res. 41, 8158820, 1991),
Ribom unyl i BronchoV axom (Paupe, J. Respiration 58, 150-154,1991), jak rów nież N-acetyloR
a
d
c
y
i
s
c
t
.
e
B
i
n
i
y
o
(
l
p
.
a
M
t
r
z
e
B
d
e
.
r
g
2
s
,
t r a n
1
1
g
9
,
-
H
1
. a l
2
7
. , J
, 1
. F
9
r
8
e
6
e
)
D o takich chorób należą również pewne postacie chorób złośliwych. Zatem celem wielu
instytutów badawczych na świecie jest znalezienie sposobów stymulowania odpowiedzi immunologicznej pacjentów chorych na różne postaci chorób złośliwych i problemu tego dotyczą liczne przeglądy
literaturowe (Stevenson, FJ.K. FASEB J. 5:2250-2257, 1991). Można wspomnieć jeden przykład
pacjentów chorych na guzy wewnątrzczaszkowe (glejaki), którzy wykazują głęboki spadek odporności
prawdopodobnie z powodu defektu wydzielania JL-2 oraz ekspresji receptorów JL-2 w komórkach T
takich pacjentów (Roszman, T. et al., Immunology Today 12, 370-374,1991). Ponadto znaczny efekt
wspomagający w immunoterapii czerniaka i mięsakoraka okrężnicy udokumentowano dla immunostymulanta levamisolu (Van Wauwe, J. i Jannsen PA.J., Int. J. Immunopharmac. 13, 309, 1991), a
immunoterapia za pomocą IL-2 in vivo lub leczenie komórek LAK pacjentów za pomocą IL-2 ex vivo
spowodowała regresję raka u wybranych pacjentów (Rosenberg, S.A. Immunology Today 9,58-, 1988).
Można oczekiwać, że do chorób złośliwych, na które związki 1 mogłyby mieć korzystny wpływ należą
guzy pochodzenia mezenchymalnego, takie jak mięsaki, jak włókniakomięsak, śluzakomięsak, tłuszczakomięsak, chrzęstniakomięsak, mięsak kostninowy lub struniak, mięsaki takie, jak mięsakonaczyniak krwionośny, śródbłoniak, mięsakonaczyniak chłonny, maziówczak lub międzybłoniak, białaczaki
i chłoniaki takie jak białaczka szpikowa, białaczka monocytowa, białaczka limfocytowa, chłoniak
złośliwy, szpiczak, mięsak komórek siateczkowych lub choroba Hodkinsa, mięsaki takie, jak mięśmakomięsaki gładkie lub mięśniakomięsaki prążkowane, guzy pochodzenia nabłonkowego (raki), jak rak
płaskokomórkowy, rak podstawnokomórkowy, rak gruczołu potowego, rak gruczołu łojowego, gruczolakorak, rak brodawkowy, gruczolakorak brodawkowy, gruczolakorak torbielowaty, rak szpikowy,
rak niezróżnicowany, rak oskrzelopochodny, czerniak, rak komórek nerkowych, wątrobiak-rak komórek wątrobowych, rak dróg żółciowych, rak brodawkowy, rak komórek przejściowych, rak płaskokomórkowy, nabłoniak kosmówkowy, rak embrionalny, guzy ośrodkowego układu nerwowego jak
glejaki, oponiaki, rdzeniaki, wyściółczaki lub nerwiaki osłonkowe.
Zw iązki wytwarzane sposobem w edług wynalazku mają również korzystne w łaściw ości
w leczeniu chronicznych infekcji, takich jak opryszczka, aftowe zapalenie jam y ustnej oraz
zespół minimalnej zm iany, w których przypadku opisano poprzednio poprawę kliniczną przy
leczeniu im m unostym ulatorem, takim jak levam isol, jak również innych przew lekłych chorób
zapalnych układu m oczow ego, lub ucha, nosa i gardła, na które korzystny w p ływ ma leczenie
immunostymulantami, takimi jak B io stin, B roncho-Vaxom i Ribom unyl lub w infekcji HIV lub
AID S.
Ponadto postulow ano, że zaburzenie, defekt lub brak równowagi odpow iedzi im m unologicznej istnieje także w chorobach atopowych, takich jak atopowe zapalenie skóry, katar i astma
(Katz, D .H ., Transplantation R eview s 41, 77-108, 1977). Ponieważ rozważania teoretyczne
sugerują, że pobudzanie odpow iedzi im m unologicznej byłoby prawdopodobnie najlepszą drogą
przywrócenia rów now agi i autoodporności (Varela, F.J. i Coutinho, A ., Im m unology Today 12,
159-166, 1991), m ożna również oczekiw ać, że związki posiadają korzystne w łaściw ości w
leczeniu astmy, kataru, atopow ego zapalenia skóry i chorób autoim m unologicznych, takich jak
cukrzyca nieotłuszczająca, toczeń układow y rumieniowaty, twardzina skóry, zesp ół Sjogren’a,
zapalenie skórno-m ięśniow e lub stwardnienie rozsiane, artretyzm reumatoidalny i być m oże
łuszczyca.
Ponadto m ożna oczekiw ać, że z powodu swoich w łaściw ości imm unostymulujących
związki będą m iały korzystne w łaściw ości jako adjuwanty w różnych formach szczepionek.
W reszcie m ożna oczekiw ać, że zw iązki będą miały korzystne w łaściw ości w leczeniu
m iażdżycy tętnic niezależnie od tego, czy wpływają na przypuszczalny proces zapalny w tej
chorobie (Hansson, G.K. et al., Proc. Nat. Acad. Sei. U S A 88, 10530, 1991).
W agę w pływ u leków immunostymulujących na w yrośle guza zilustrowano na odpow iednich układach testow ych wyrośli guzów . Opisane poniżej szczurze m odele eksperymentalne
guza odzwierciedlają bardzo dobrze siłę działania stabilizującego wzrost guza zw iązków według
170 787
5
wynalazku w porównaniu z lekiem immunostymulującym levam isolem oraz odzwierciedlają
klinicznie bardzo dobrze szybko rosnący guz, raka sutka oraz w olno postępujący guz, glejaka, i
w obu układach lek ma doskonały w pływ stabilizujący na wyrosi guza.
z
w
S z c z e g ó l n i e
i ą z k a m
i
s ą
:
o d p o w
n o w
i e d n i e
d o
o t w
o r y
l e c z e n i a
z ł o ś l i w
n o w y m i
e
t a k i e
jak czerniak, rak sutka, rak przewodu pokarmowego, giejak, rak pęcherza i rak płaskokomórkow y regionu szyi i głow y;
infekcje takie, jak chroniczne zapalenie oskrzeli, zapalenie wątroby, poinfekcyjny brak
reaktywności i nabyty zesp ół braku odporności taki, jak AIDS;
pourazowy brak reaktywności, i
choroby autoim m unologiczne takie jak artretyzm reumatoidalny, stwardnienie rozsiane i
łuszczyca.
Dawki skuteczne do leczenia pow yższych chorób zawarte są w zakresie 0,1-100 mg,
korzystnie 1,0-60 m g dziennie.
Związki o w zorze 1a i 1b m ogą być przetworzone w preparaty farm aceutyczne do
podawania za pom ocą inhalacji, jak również innymi drogami, na przykład doustnie lub m iejscowo wraz z nośnikiem farm aceutycznym lub bez.
Substancja m oże być inhalowana z ciśnieniow ego inhalatora z odm ierzoną dawką, z
inhalatora proszkow ego, na przykład TurbuhalerR lub z inhalatora proszkow ego wykorzystującego kapsułki żelatynow e, plastykow e lub inne. D o sproszkowanej substancji m ogą być dodawane nietoksyczne i chem icznie obojętne substancje, na przykład laktoza, trehaloza, mannitol
lub glukoza.
Substancja m oże być również podawana doustnie w postaci kapsułek lub tabletek, przy
czym kapsułka, tabletka lub sama substancja czynna mogą być pow lekane lub niepowlekane.
Powłoka ta m oże składać się na przykład z hydroksypropylocelulozy i aerosilu w izopropanolu
lub innych odpow iednich rozpuszczalnikach. D o sproszkowanej substancji m oże być dodana
nietoksyczna i chem icznie obojętna substancja w celu uzyskania pożądanych w łaściw ości
fizycznych lub farm aceutycznych.
M ożliw e jest również pozajelitow e podawanie nowych zw iązków .
F arm akologiczne działanie now ych soli przedstaw iono w niżej opisan ych eksperymentach.
Zdolność zw iązku N ,N ’-diacetylocystynianu di-L -lizyniow ego ( 1a; R = lizyna) do modulowania odpow iedzi im m unologicznych zilustrowano poprzez jeg o skuteczność w teście zw ierzęcej nadreaktywności typu opóźnionego (DTH) na myszach.
U żyto m yszy Balb/c obu płci, otrzymanych w Bomholtsgaard (Dania) o ciężarze 18-20
gramów. 4-E toksym etyleno-2-fenylooksazolin-5-on (OXA), służący w tym teście jako antygen,
otrzymano z B D H (Anglia).
Dnia 0 m yszy uczulono przez wstrzyknięcie naskón e na w ygolony brzuch 150 µ l roztworu
absolutny etanol-aceton (3:1), zawierającego 3% OXA. Leczenie solą disiarczkow ą lub nośnikiem (0,9% NaC l) rozpoczęto doustnie natychmiast po uczuleniu i kontynuowano raz dziennie
do dnia 6. Siedem dni (dzień 6) po uczuleniu oboje uszu u wszystkich m yszy prowokowano po
obu stronach przez m iejscow e nałożenie 20 µl 1% OXA, rozpuszczonego w oleju z orzeszków.
Grubość ucha m ierzono przed i po 24 lub 48 godzinach po prowokacji, stosując cyrkiel Oditest.
Prowokacje i pomiary prowadzono pod lekkiem znieczuleniem pentobarbitalem.
Intensyw ność reakcji DTH wyrażono zgodnie z wzorem: Tt24/48-Tto µ m, gdzie to , t24 i t48
oznaczają odpow iednio grubość ucha przed i w 24 lub 48 godziny po prowokacji, w pojedynczych testach (T). W yniki wyrażono jako średnią ± SEM. Poziom istotności m iędzy grupami
otrzymano za pom ocą testu t-Studenta. W tabelach 1 i 2 pokazano w yniki pom iarów z reprezentatywnego eksperymentu odpow iednio po 24 i 48 godzinach. Siłę działania immunostymulującego związku odzw ierciedla znacząca różnica zwiększenia grubości ucha w porównaniu z
kontrolą. Zatem u zwierząt leczonych po 24 godzinach odpowiedź była dwukrotnie w iększa niż
odpowiedź zwierząt kontrolnych (15 µm w porównaniu z 8 µ m, tabela 1)
6
170 787
T abela 1
G rubość ucha w 24 godziny po prow okacji zw ierząt
leczonych w skazanym i daw kam i N ,N ’-diacetylocystym anu di-L -hzyniow ego lub nośnikiem (N aCl)
D aw ka µm ol/kg
N
10
10
10
N aC l
0,03
3,0
R óżnica
Tt24-Ttf0
SEM
Istotność
8,25
15,00
15,80
0,56
0.42
0,77
***
*** P<0,001
T abela 2
Grubość ucha w 48 godzin po prow okacji zw ierząt
leczonych w skazanym i daw kam i N ,N ’-diacetylocystynianu d i-L -h iz yniow ego lub nośnikiem (NaCl)
D aw ka µm ol/kg
N
10
10
10
N aCl
0,03
3,0
Różnica
Tt24-Tt0
SEM
Istotność
8,83
12,55
13,20
0,31
0,41
0,28
***
***P<0,001
Zdolność tego sam ego związku badanego ( 1a. R=lizyna) do przedłużania lub zw iększania
przeżyć szczurów cierpiących na nowotwory jest zilustrowana przez dwa różne eksperymenty
z zaszczepianiem guzów u szczurów.
D w ie grupy szczurów ze szczepu Wistar Furth. składające się z dziesięciu szczurów każda,
zaszczepiono podskórnie komórkami raka sutka w ilości 104 komórek na szczura i mierzono
w ielkość guza dwa razy w tygodniu. W pierwszej grupie szczury dostawały do picia zw ykłą
wodę, a w drugiej grupie zw iązek badany rozpuszczony w wodzie, tak aby uzyskać dawkę 0,03
µm ol/kg wagi zw ierzęcia/dzień . Po 38 dniach jedno zw ierzę z grupy pijącej wodę było jeszcze
żyw e, natomiast w grupie której podawano badany zw iązek żyw ych było siedem zwierząt.
W drugim eksperym encie trzem grupom szczurów szczepu Lew is, złożonym z dziesięciu
szczurów każda zaszczepiono podskórnie 106 komórek glejaka na szczura i m ierzono w ielkość
guza dwa razy w tygodniu. W pierwszej grupie szczury piły zwykłą w odę, w drugiej grupie
zw iązek badany rozpuszczony w wodzie, tak aby uzyskać dawkę 0,03 µm ol/kg wagi zw ierzęcia/dzień, a w trzeciej grupie szczury piły wodę zawierającą levam isol, dobrze znany lek
przeciwnowotworowy również w dawce 0,03 µm ol/kg wagi zw ierzęcia/dzień. Po 119 dniach w
grupie pijącej w odę nie przeżył żaden szczur. W grupie której podawano zw iązek badany żyw ych
było jeszcze sześć szczurów , natomiast w grupie otrzymującej levam isol po 119 dniach żyły trzy
szczury.
W obu eksperymentach z nowotworam i częstość zwierząt posiadających guza była niższa
i w obu eksperymentach zaobserw owano hamowanie wzrostu rozwiniętych now otw orów w
grupach otrzymujących zw iązek rozpuszczony w wodzie.
W następnym eksperym encie dwie grupy, składające się z ośmiu myszy SCID każda (myszy
z defektem immunologicznym Severe Combined Immunodeficiency Disease) zaszczepiono komórkami raka sutka w ilości 2 x 103 i mierzono wyrośl dwa razy w tygodniu. W pierwszej grupie myszy
piły zwykłą wodę, a w drugiej grupie-związek badany rozpuszczony w wodzie tak, aby uzyskać
dawkę 0,03 µmola/kg wagi zwierzęcia/dzień. N ie zaobserwowano różnic między grupami odnośnie
szybkości i częstotliwości wzrostu. Wskazuje to, że związek nie ma bezpośredniego wpływu na
komórki nowotworu, ale działa poprzez aparat immunologiczny.
W zwierzęcym m odelu tocznia u m yszy MRL Ipr/Ipr z eksperymentalnym m ysim toczniem układowym rumieniowatym (SLE) spontanicznie rozwijały się rozrosty adenoidów, zapalenie skóry, artretyzm i zapalenie kłębuszków nerkowych. W pływ N ,N ’-diacetylocystynianu
di-L -lizyniow ego na zapalenie kłębuszków nerkowych badano jako białkom ocz i krwiom ocz
oraz współczynnik przyżyć zwierząt na mysim modelu tocznia. N ,N ’-diacetylo-L-cystynian di-L-lizyniowy podawano w wodzie pitnej, a średnią dawkę wyliczono jako 0,03 µmola/kg/dzień. M yszy
kontrolne otrzymywały wodę wodociągową. Obie grupy miały swobodny dostęp do wody pitnej.
170 787
7
L eczenie rozpoczynano, gdy zw ierzęta osiągały wiek 8 tygodni i kontynuowano aż do śmierci
zwierzęcia lub wieku 46 tygodni kiedy zakończono badania.
Pomiar białkom oczu i krwiom oczu prowadzono za pom ocą pasków pom iarowych Eour-tes*.Bohring
M
a n n h e i m
.
Po podaniu N,N-diacetyio-L-cystynianu di-L-lizyniowego współczynnik przeżyć znacznie się
polepszył w porównaniu do m yszy kontrolnych. Współczynnik umieralności dla grupy nieleczonej
(21 zwierząt) osiągnął 50% w wieku około 25 tygodni. Dla myszy MRL-Ipr/Ipr leczonych N ,N ’diacetylo-L-cystynianem di-L-lizyniowym ten współczynnik umieralności osiągnięto dopiero w
wieku 44 tygodni.
Ta forma leczenia polepsza również rezultat pomiaru białkom oczu i krwiom oczu, m ierzonych w jednostkach arbitralnych na paskach pomiarowych w porównaniu z grupą nieleczoną.
W yniki te pokazują siłę działania immunomodulującego, związki otrzymanych sposobem w edług wynalazku w odniesieniu do SLE.
Związki otrzymane sposobem według wynalazku mogą stanowić substancję czynną następujących preparatów farmaceutycznych.
Poniższe przykłady są reprezentatywne dla preparatów farm aceutycznych o zamierzonym
zastosowaniu do różnych sposobów podawania m iejscow ego i układow ego.
Preparat 1: Aerozol ciśnieniow y do inhalacji. Układ aerozolu zaprojektowano tak, że każda
dawka zawiera 0,1 - 1,0 mg.
Związek 1a lub 1b, m ikronizowany
1,0% w agow ego
Trioleinian sorbitanu
0,7% w agow ego
Trichloromonofluorometan
24,4% w agow ego
Dichlorotetrafluorometan
24,4% w agow ego
Dichlorodifluorometan
49,5% w agow ego
Preparat 2: A erozol proszkow y do inhalacji czystej substancji. Czystą substancję przygotowano do inhalacji z Turbuhalera. Każda pojedyncza dawka zawiera 0,1 - 1 ,0 mg.
Związek 1a lub 1b, przetworzony
0,1 - 1,0 mg
Preparat 3: Aerozol proszkow y do inhalacji. Każda pojedyncza dawka zawiera 0,1 - 1,0
mg w kapsułce.
Związek la, m ikronizowany
0,1 - 1,0 mg
Laktoza
50 m g
Preparat 4: Roztwór do rozpylania. Roztwór zawiera 1,0 - 10,0 m g/m l, a w pojedynczej
daw ce m oże być podawane 1 - 3 ml.
Związek 1
1 ,0 - 1 0 ,0 mg
W oda do iniekcji
do 1,0 ml
Preparat 5: Tabletki. Każda tabletka zawiera:
Związek 1
0 ,1 - 1 0 0 mg
Skrobia kukurydziana
50 mg
Laktoza
150 mg
Poliwinylopirolidon
7 mg
Celuloza mikrokrystaliczna
20 mg
Stearynian m agnezu
2 mg
Preparat 6: Roztwór doustny. Pojedyncza dawka 10 ml zawiera 10 - 100 mg.
Związek 1
1 - 1 0 mg
Sorbitol70%
150 mg
Gliceryna
100 mg
Benzoesan sodu
1 mg
Środek zapachowy
ile potrzeba
W oda oczyszczana
do 1 ml
Preparat 7: Tabletka do kontrolowanego uwalniania. 1 tabletka:
Związek 1
1 -1 0 0 mg
Parafina specjalna
145 mg
Laktoza w proszku
50 m g
8
170 787
5 mg
Koloidalny ditlenek krzemu
13 mg
E tyloceluloza 10 cps
85 mg
Etanol 99,5% objętościow ych
2 ,5 m g
Stearynian magnezu
Preparat 8: Granulat do kontrolowanego uwalniania 1 g granulatu:
1 - 100 mg
Zw iązek 1
Dyspersja etylocelulozy
10 mg
A cetylocytrynian tributylu
0,5 mg
Eudragit L 1 0 0 - 5 5
55 mg
Cytrynian treatylu
5 mg
Talk
30 mg
W oda św ieżo destylowana
350 mg
Peletki obojętne
do 1000 mg
Preparat 9: R oztwór do iniekcji. 1 ml w pojedynczej daw ce zawiera 1,0 - 10,0 mg.
Zw iązek 1a lub 1b
1,0 - 1 0 ,0 mg
Chlorek sodu
8,9 - 7,7 mg
W oda do iniekcji
do 1,0 ml
Preparat 10: Krem do stosow ania m iejscow ego. 1 g kremu zawiera:
Zw iązek 1
0,1 - 1 mg
Parafina biała m iękka
75 mg
Parafina ciekła
10 mg
Alkohol cetostearylowy
75 mg
Cetomacrogol 1000
20 mg
Metagin
0,8 mg
Propagin
0,2 mg
W oda oczyszczona
do 1,0 g
Preparat 11: M aść do stosow ania m iejscow ego. 1 g maści zawiera:
Zw iązek 1
0,1 - 1 mg
Parafina ciekła
150 mg
B iała parafina miękka
do 1,0 g
Preparat 12: R oztwór oczny. Jedna dawka z 2 kropli zawiera 0,01 - 0,1 m g związku 1.
Zw iązek 1
0,1 - 1 mg
Chlorek benzalkonium
0,1 mg
Chlorek sodu
9,0 mg
W oda, jałow a
do 1,0 ml
P r z y k ł a d I .N ,N ’-diacetylo-L-cystynianetylenodiamoniowy(1b;R =H 3NCH 2CH 2NH 3).
D o N ,N ’-diacetylo-L -cystyny (30,0 mmola, 10 g) rozpuszczonej w 20 ml wody dodano
etylenodiam inę (61,8 mmola, 3,73 g) i etanol (30 ml). Roztwór zatężono na gęstą pastę, którą
ponow nie rozpuszczono w 80 ml etanolu. Po 2 godzinach stania w 10°C rozpoczęła się
krystalizacja. Po odsączeniu i w ysuszeniu otrzymano 6,2 g (45%) związku tytułow ego.
Dane fizyczne: T.t. 185,2 - 192,4°C. 'H-NM R (D20 ) δ 2,06 [6H, s, CH 3], 2,96 [2H, dd,
CH2S], 3,62 [2H, dd, CH2S], 3,28 [4H, s, H 3N +CH2CH2N +H3], 4,5 0 [2H, dd, CH N], 13C-NM R
(D 2O)δ 24,78, 39,99, 42,74; 56,98; 176,55; 179,82;
Analiza:
O bliczono C: 37,5, H: 6,3, N:14,6, S: 16,7.
Znaleziono C: 37,3, H: 6,8, N:15,3, S: 15,2; MS m /z = 385
[M(H2NCH2CH2N H 2)H+] .
P r z y k ł a d n . N ,N ’-diacetylo-L-cystynian N ,N ’-dibenzyloetylenodiam oniow y ( 1b;
R=PhCH2N H 2CH2CH2N H 2CH2Ph).
D o 63% roztworu N ,N ’-diacetylo-L-cystyny w w odzie (67 m m oli, 21,8 g) dodano N ,N ’dibenzyloetylenodiam inę (67 m m oli, 16,0 g). W wyniku egzotermicznej reakcji otrzymano nieco
oleisty produkt, który m ożna rekrystalizować z wody, otrzymując 12,0 g (32%) substancji
tytułowej w postaci białych krystalicznych igieł.
170 787
9
Dane fizyczne: T.t. 163,8 - 165,3°C. ‘H -NM R (D 2O ) δ : 2,04 [6H,s, CH3], 2,93 [2H, dd,
CH2S], 3,22 [2H, dd, CH2S], 3,44 [4H, s, CH2N B n], 4,27 [4H, s, PhCHoN], 4,47 [2H, dd, CHN],
7,44 - 7,54 [10H, m, Ph], 13C-NM R (D 2O) δ : 24,82, 42,82, 45 71, 54,47, 56,99, 132,58, 132,67,
133,52, 176,56, 179,80 .
Analiza (monowodzian):
O bliczono, C: 53,6, H :6,6, N :9,6, S : 11,0.
Znaleziono, C: 54,5, H:6,6, N :9,6, S :11,2.
P r z y k ł a d III. N ,N ’-d ia cety lo -L -cy sty n ia n d i- ( 1-ad am an tyloam on iow y) ( 1a;
R + [C 9 1 )C H (3 ,5 ,7 )C H 2(2 ,4 ,6 ,8 ,9 ,1 0 )N H 3].
D o N ,N ’-d iacetylo-L -cystyn y (5,35 m m oli, 1,73 g) rozpuszczonej w 5 ml w ody
dodano 1-adam antyloam inę (10,7 m m ola, 1,61 g). D o roztworu w kroplono 60 ml acetonu.
U zyskaną krystaliczną sól odsączon o i w ysu szon o pod próżnią, otrzym ując 2,3 g (67% )
zw iązku tytułow ego.
Dane fizyczne: T.t. 162°C, !H -N M R (D2O) δ : 1,71 [12H, szeroki dd, CH2 (4,6,10)], 1,87
[12H, d, CH 2 (2,8,9)], 2,05 [6H, s, CH3], 2,17 [6H, szeroki s, C H (3,5,7)], 2,96 [2H, dd, CH2S],
3,26 [2H, dd, CH2S], 4 ,5 0 [2H, dd, CHN],
P r z y k ł a d IV. N ,N ’-diacetylo-L-cystynian di-(N -benzylo-2-fenyloetyioam oniow y)
(la ; R=PhCH2CH2N H 2CH2Ph).
Do N ,N ’-diacetylo-L-cystyny (28,7 mmola, 9,3 g) rozpuszczonej w 20 ml wody dodano
N -benzylo-2-fenyloetyloam inę (57,4 mmola, 12,1 g). Roztwór zatężono do gęstej pasty, z której
sól wolno krystalizowała. Krystaliczny związek tytułowy w yizolow ano i wysuszono.
Dane fizyczne: T.t. 87°C 1H -N M R (D2O) δ : 2,05 [6H, s, CH 3],2,95 [2H, dd, CH2S }, 3,04
[4H, t, PhCH2C], 3,24 [2H, dd, CH2S], 3,33 [4H, t, CH2N B n], 4,25 [4H, s, PhCH2N ], 4 ,4 9 [2H,
dd, CHN], 7,30 - 7,52 [20H, m, Ph).
P r z y k ł a d V. N ,N ’-diacetylo-L-cystynian piperazyniowy ( 1b; R= NH2(1,4)CH2(2,3,5,6)].
D o N ,N ’-diacetylo-L-cystyny (4,60 mmola), 1,49 g) rozpuszczonej w 5 ml wody dodano
piperazynę (4,60 m m ola), 0,90 g). D o roztworu dodano izopropanol w ilości wystaczającej do
wytworzenia oleju, który w oln
o zestalił się. Sól w yizolow ano i w ysuszono.
Dane fizyczne: T.t. >170°C (rozkład). ‘H -NM R (D 2O) δ: 2,05 [6H, s, CH 3], 2,96 [2H, dd,
CH2S], 3,26 [2H, dd, CH 2S], 3,42 [8H, s, CH2(2,3,5,6)], 4,49 [2H, dd, CHN],
170 787
D epartam ent W ydaw nictw U P RP N akład 90 egz.
Cena 2,00 zł